- ἱεροκῆρυξ
- ἱεροκῆρυξheraldmasc nom/voc sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
ἱεροκῆρυξ
Look at other dictionaries:
ИЕРОКИРИКС — [ἱεροκήρυξ, букв. священноглашатай], одно из церковных служений в греч. Церквах, основное содержание к рого проповедь слова Божия. Термин ἱεροκῆρυξ использовался еще в эпоху античности применительно к служителям, участвовавшим в различных… … Православная энциклопедия
ЭЛЕВСИНСКИЙ КУЛЬТ — • Eleusinia, τα Έλευσίνια, культ Деметры и Персефоны в Элевсине, городе того же имени, расположенном в 2 милях от Афин на мегарской границе. В древнее время он, вероятно, состоял из сельских праздников, относившихся к земледелию,… … Реальный словарь классических древностей
Hypatius, SS. (7) — 7SS. Hypatius (Hippatius), Ep. et Andreas, Presb. MM. (29. Aug. al. 20. Sept. 20. Oct.) Der hl. Bischof Hypatius und der hl. Priester Andreas20 unterlagen nach Baronius im J. 735 der Wuth der Bilderstürmer als Martyrer zu Constantinopel. Leo der… … Vollständiges Heiligen-Lexikon
иерокирикс — @font face {font family: ChurchArial ; src: url( /fonts/ARIAL Church 02.ttf );} span {font size:17px;font weight:normal !important; font family: ChurchArial ,Arial,Serif;} (греч. ἱεροκήρυξ) проповедник, звание при цареградской… … Словарь церковнославянского языка
ELEUSIS — Cic. et Starb. Eleusin, vulgo Lepsina Soph. opp. Atticae marit. inter Megaram, seu Nyssaeam urb. et Piraeum portum. Unde sinus Eleusinius, qui et Saronicus. Ovid. l. 4. Fast. v. 505. Fors sua cuiqueve loco est: qui nunc Cerealis Eleusis. Apuleio… … Hofmann J. Lexicon universale
NUMENIUS Nigrinus — Praeco sacer Cereris et Proserpinae, memoratur Iac. Sponio, qui in basi columnae, quam Cereris statuae olim inserviisse conicit, in agro Eleusinio repertae, haec verba legit, Νου ΝΙΓΡΕΙΝΟΣ ΙΕΡΟΚΗΡΥΞ: infra pompa Daducnorum sculpta est. Haud… … Hofmann J. Lexicon universale
ιεροκήρυκας — ο (ΑΜ ἱεροκῆρυξ, υκος, Α δωρ. τ. ἱεροκᾱρυξ) αυτός που κηρύσσει τον θείο λόγο νεοελλ. αρχιμανδρίτης, πρεσβύτερος ή λαϊκός θεολόγος, εντεταλμένος από την εκκλησιαστική αρχή να κηρύσσει τον λόγο τού θεού αρχ. κήρυκας ή υπηρέτης σε θυσία («βούλομαι δ … Dictionary of Greek
ιεροκηρυκεύω — ἱεροκηρυκεύω και ἱεροκηρυκῶ, έω (Α) [ιεροκήρυξ] είμαι ιεροκήρυκας … Dictionary of Greek
Γελέοντες — Η πρώτη από τις τέσσερις φυλές στις οποίες υποδιαιρούνταν οι Ίωνες. Στην Αθήνα, η φυλή αυτή περιλάμβανε, όπως και οι τρεις άλλες, τρεις φατρίες και καθεμία από αυτές τριάντα γένη. Κατά τον Στράβωνα, οι Γ. ήταν οι λαμπροί, οι άρχοντες ή τα… … Dictionary of Greek
Κήρυκες — Αρχαιότατο και σημαντικό γένος ιερέων της Αθήνας, στο οποίο ανήκε και ο Ηρώδης ο Αττικός. Σύμφωνα με γραπτές μαρτυρίες του Παυσανία, γενάρχης ήταν ο Κήρυξ, τον οποίο οι απόγονοί του δεν δέχονταν ως γιο του Εύμολπου, αλλά του Ερμή και της Αγλαύρου … Dictionary of Greek
